18. Ceza Dairesi 2018/7345 E. , 2019/4388 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Gerekçeli karara karşı bir haftalık yasal temyiz süresi geçtikten sonra dilekçe veren sanık ... müdafisinin temyiz isteğinin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’un 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B) O Yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve sanık hakkında, tehdit ve kasten yaralama suçlarından kesin nitelikte verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından suç vasfına yönelik temyiz başvurusunda bulunulduğu ve bu nedenle kararın temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Temyiz Kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasa"nın 141, CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
2- Kabule göre de;
a) Sanığın, alkollü iken gittiği İncirliova İlçe Emniyet Müdürlüğü"nde kendisine müdahale eden polis memurlarını tehdit edip, polis memuru ...’nun üzerine yürüyerek onu basit tıbbi müdahale ile yaralaması biçiminde gerçekleştiği eyleminin, TCK’nın 265/1 ve 43/2. maddelerinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçeyle tehdit ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilmesi,
b) TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin oluşabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, suçun işlendiği emniyet müdürlüğünün müracaat odasında, aleniyet ögesinin ne şekilde oluştuğu tartışılıp açıklanmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle verilen cezanın anılan Kanun maddesi gereğince artırılması,
c) Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri kabul edildiğinden tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
