Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 103/1, 109/2, 109/3-f, 109/5, 62 maddeleri gereğince mahkûmiyetine dair Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesinin 12.10.2016 gün ve 2015/65 Esas, 2016/51 sayılı Kararının Dairemizin 20.03.2017 gün ve 2016/12490 Esas, 2017/1429 Karar sayılı ilâmı ile onanması sonucu kesinleşmesini müteakip, sanığın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin anılan mahkemenin 01.02.2018 gün ve 2015/65 Esas, 2016/51 sayılı Ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair merci Akşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 23.02.2018 tarihli, 2018/145 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanunun 318/1. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” düzenlemesi karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği, somut olayda Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12.10.2016 tarihli kararda mahkûmiyet hükmünü veren heyete başkanlık eden hâkim ... ile üye hâkim olarak bulunan hâkim ..."in, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin kararı veren heyette de yer aldığı gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca Akşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 23.02.2018 tarihli, 2018/145 Değişik iş sayılı kararının bozulması lüzumu, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.02.2019 günlü yazısı ile ihbar olunmakla, anılan kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulmasına ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.02.2019 günlü tebliğnamesiyle gönderilen dosyada Dairemizce verilen 15.04.2019 gün ve 2019/2418 Esas, 2019/9119 sayılı Kararıyla kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden vaki talebin reddi kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.07.2019 günlü, KD-2019/18103 sayılı itiraznamesi ile 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları uyarınca itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle evrak incelendi, gereği görüşüldü:
Dairemizin 15.04.2019 gün ve 2019/2418 Esas, 2019/9119 sayılı kanun yararına bozma talebinin reddine dair karar usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden Reddiyle, CMK"nın 308/2 ve 3. maddeleri uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.