Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8827 Esas 2020/2804 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8827
Karar No: 2020/2804
Karar Tarihi: 25.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8827 Esas 2020/2804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Suçun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle dosya uzlaşma bürosuna gönderilmiş ancak uzlaşma sağlanamamıştır. Sanık, müştekiyle araç satışı konusunda anlaşmış ancak aslında kandırmak amacıyla hareket etmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan önceki davada da dolandırıcılık suçu işlediği belirlenmiştir. TCK’nın 157/1, 52, 53, 58/6 maddeleri gereğince sanığın suçlu olduğuna karar verilmiştir. Kararda, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları da detaylı bir şekilde ele alınmış ve sanığın uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir. Kararda, tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK 157/1, 52, 53, 58/6; 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi; 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları.
15. Ceza Dairesi         2018/8827 E.  ,  2020/2804 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52, 53, 58/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

    Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanığın,daha evvel tanımadığı müştekinin aracına talip olduğu, müşteki ile aralarında aracın satımı konusunda anlaşmaya vardıkları, sanığın sonradan ikamet etmediği anlaşılan..."daki bir eve kendisine ait olduğunu söyleyerek müştekiyi götürdüğü, orada adi yazılı satış sözleşmesini düzenlediği, devam eden günlerde aracın satışı için buluştukları, müştekinin noterlikte aracın devri hususunda sanığa vekaletname verdiği, bu aşamadan sonra sanığın bankaya paranın gönderilmediğini söyleyerek müştekiyi oyaladığı, aracı tamirciye götürüp baktıracağını söyleyerek kandırdıktan sonra kaçırdığı, aracın sanık tarafından babasının hastalığı için satın aldığını ifade etmesine rağmen aynı gün içerisinde satılıp devrinin yapıldığı, sanığın gerçek bir alım satım iradesi ile hareket etmediği, baştan beri müştekiyi dolandırmak kastı ile hareket edip amacı doğrultusunda hareket ettiği bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, müşteki ve tanık beyanları ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Sanığın tekerrüre esas alınan Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2004/776 esas, 2009/92 karar sayılı ilamına konu TCK 157/1 maddesindeki dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.