Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10720 Esas 2017/4449 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10720
Karar No: 2017/4449
Karar Tarihi: 01.06.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10720 Esas 2017/4449 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı-karşı davacı ve davacı-karşı davalı arasındaki asıl ve birleşen tazminat davası hakkında bir karar verilmiştir. Temyiz edilen miktarın 100 TL olması nedeniyle karar kesin niteliktedir ve Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Mahkeme kararı süresinde temyiz edilmemiş ve temyiz harçları yatırılmamıştır, bu nedenle temyiz istemleri reddedilmiştir. 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.

19. Hukuk Dairesi 2016/10720 E. , 2017/4449 K.

"İçtihat Metni"

Davacı-karşı davalı ... vek. Av. ... ile davalı - karşı davacı... Meşrubat ve ... San. Tic. Ltd. Şti. vek. Av. ..., aralarındaki asıl ve birleşen tazminat davası hakkında ...9. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 02/11/2015 gün ve 2013/460 E. - 2015/657 K. sayılı hükmün taraf vekillleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu .
- K A R A R -

1- 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.
Davalı karşı davacı vekili tarafından temyize konu edilen miktarın 100,00 TL olması nedeniyle 02.11.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2- Mahkeme hükmü davacı karşı davalı vekiline 08.02.2016 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacı karşı davalı vekilince verilen temyiz dilekçesi temyiz defterine kaydedilmediği gibi temyiz harçları yatırılmamış olduğundan, süresinde verilmiş bir temyiz dilekçesi olarak değerlendirilemeyeceğinden, süresinden sonra davacı karşı davalı vekilince yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı karşı davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı karşı davalı vekilinin temyiz isteminin reddine, peşin harcın istek halinde iadesine, 01/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.