Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/8555 Esas 2018/6075 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 06/01/2014 gününde verilen dilekçe ile cismani zarar sebebiyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, cismani zarar sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalıların kavga sırasında davalıyı hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladıklarını, eylemin ceza yargılaması sonucunda sübuta erdiğini belirterek, davalının bu yaralanma nedeniyle oluşan geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı ile manevi tazminat istemlerinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile hükmedilen maddi ve manevi tazminata olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faize karar verilmiştir.
Davacı vekilinin, dava dilekçesinde ve 21/10/2015 tarihli ıslah dilekçesinde, faiz talebi olmadığı halde hüküm altına alınan maddi ve manevi tazminat istemleri yönünden faize hükmedilmiş olması doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın, 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1. ve 2. bentlerinde yer alan “...18/03/2010 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte...” söz ve rakam dizilerinin çıkartılmasına, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.