Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11825 Esas 2020/3236 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11825
Karar No: 2020/3236
Karar Tarihi: 04.03.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11825 Esas 2020/3236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve mala zarar verme suçundaki mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, mala zarar verme suçundan hüküm verdiği sanık için, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizinin mümkün olmadığını ancak itirazının mümkün olduğunu belirtmiş ve dosyayı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletmeye karar vermiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili ise, sanığın suçu işlemediği, sadece tanığa hırsızlık süsü vermeye çalıştığı ve delil olmadığı tespit edilmiştir. Ancak mahkeme, hırsızlık kastı olsa dahi, sanığın camı kırmadığından ve içeriye girmediğinden dolayı \"gönüllü vazgeçme\" şartlarının gözetilmemesi nedeniyle hükmü bozmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi
- CMK’nın 264/1. maddesi
- 5271 sayılı Yasanın 264/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 36. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/11825 E. , 2020/3236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizinin olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazının olanaklı olduğu ve CMK’nın 264/1. maddesi uyarınca sanık yönünden yasa yoluna başvuruda ve mercide yanılmanın haklarını ortadan kaldırmayacağının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı Yasanın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, Mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın başlangıçtan beri hırsızlık kastının bulunmadığı, böyle bir görüntü vererek tanık ...’e karşı hırsızlık süsü vermek istediğini savunduğu, iş yerinden hırsızlık yapıldığına dair dosyada delil bulunmadığı ve olay tutanağına göre de iş yeri içerisine girilmediğinin tespit edilmiş olması karşısında sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de; sanığın hırsızlık kastı ile hareket etmiş olduğunun kabulü halinde dahi, somut olayda sanığın camı kırıp içeriye girmediği anlaşıldığından 5237 sayılı TCK’nın 36. maddesinde düzenlenen “gönüllü vazgeçme” şartlarının oluştuğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.