Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1615 Esas 2019/3119 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1615
Karar No: 2019/3119
Karar Tarihi: 17.06.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1615 Esas 2019/3119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık kasten öldürmeye teşebbüs suçundan beraat etmiş ancak mağdurun ağır yaralanmasına sebep olduğu için ağırlaşmış yaralama suçundan 5 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Karar temyiz edilmiş ve yapılan incelemeler sonucunda mahkemece verilen kararda bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle sanığın mahkumiyeti onanmış, mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunda beraat kararı ise kabul edilmiştir. Sanık hakkında ceza tayin edilirken TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/3, 29, 62, 53/1, 63. maddeleri göz önünde bulundurulmuştur. Ayrıca, hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği görüşüne varılan kararda TCK'nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri de dikkate alınarak ceza belirlemesi yapılmıştır.
1. Ceza Dairesi         2019/1615 E.  ,  2019/3119 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçu nedeniyle; CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraati,
    2-Sanık ..."in; TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/3, 29, 62, 53/1, 63. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.
    TEMYİZ EDENLER : Katılan vekili, sanık müdafii

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in mağdur ...’a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, sanık ... hakkında mağdur ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan elde edilen delillerin mahkumiyetine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınıp beraatine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, mağdur vekilinin suç niteliğine ve sanık ... yönünden mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine, sanık ... müdafiinin alt sınırdan ceza verilmesi gerektiğine ve sair hususlara yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
    1-) Sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde; hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
    2-) Sanık ...’in mağdur ...’a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
    a-) Mağdur ... hakkında Ödemiş Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 29.09.2014 tarihli raporda sol distal radius ve sol dış malleol kırığı meydana gelmekle birlikte aynı hastanenin 13.11.2014 tarihli raporunda travma nedeniyle hayati tehlike geçirdiği belirtilmiş olmasına göre, sanığın eyleminin netice olarak daha ağır cezayı içeren 86/1,3-e, 87/1-d-son maddesine uyduğu gözetilmeden ayrıca 87/3. maddesinin de uygulanması suretiyle ceza tayin edilmesi,
    b-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ... ile mağdur ... arasındaki tartışmanın aralarındaki alacak borç ilişkisinden kaynaklanan hukuki ihtilaf mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, koşulları oluşmamasına rağmen cezasından haksız tahrik nedeniyle indirim yapılması suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
    c-) 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ... müdafii ve mağdur vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 17/06/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.