Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/975 Esas 2019/7170 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/975
Karar No: 2019/7170
Karar Tarihi: 13.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/975 Esas 2019/7170 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Ancak, sanığın maliki olduğu aracı mülkiyet hakkına dayanarak aldığı anlaşıldığından, hırsızlık suçunun yasal unsurları oluşmadığından dolayı, sanığın beraat etmesi gerektiği açıklandı. Ancak, karar yeterince gerekçeli olmadığından, önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına atıfta bulunulduktan sonra gerekçesiz karar verildiği belirtildi. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz nedeni yerinde görüldü ve hüküm BOZULDU. Kararda, 20/d maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu, Anayasa'nın 141 maddesi ve 5271 sayılı CMK'nun 34, 230 ve 289. maddelerine atıfta bulunuldu. 2918 sayılı Kanun'un 20/d maddesi, araç satışına ilişkin şekil şartlarını düzenlemektedir. Anayasa'nın 141 maddesi ise yargı mercilerinin tarafsızlığına ve bağımsızlığına değinmektedir. CMK'nun 34. maddesi, CMK'nun hükümlerinin uygulanacağı mahkemeleri, 230. maddesi delillerin düzenli ve kanuna uygun toplanması ile ilgili, 289. maddesi ise hükümle ilgili gerekçelerin yer alması ile ilgilidir.

17. Ceza Dairesi 2019/975 E. , 2019/7170 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/05/2016 tarih, 2010/297011 Esas ve 2016/257 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; suç tarihinde sanık ... adına trafik siciline kayıtlı aracın müşteki ...’a satışına ilişkin işlemin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 20/d maddesinde öngörülen şekil şartlarına uygun yapılmadığı, bu durumda taraflar arasında haricen yapılan araç satış sözleşmesi geçersiz olduğundan mülkiyetin nakli sonucunu doğurmadığı, sanık ...’in maliki olduğu aracı mülkiyet hakkına dayanarak bulunduğu yerden aldığı anlaşıldığından, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun yasal unsurlarının oluşmadığının anlaşılması karşısında, beraati yerine suç vasfında yanılgı ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Anayasa"nın 141 ve 5271 sayılı CMK"nun 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delillerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu kabul edilen eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi, uygulanacak kanun maddesi ve CMK’nun 230. maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden, önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına atıfta bulunularak, yazılı şekilde gerekçesiz karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.