Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/15337 Esas 2007/3366 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/15337
Karar No: 2007/3366

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/15337 Esas 2007/3366 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 1. Aile Mahkemesi'nde görülen davada, nafaka ve manevi tazminat miktarlarına dair hüküm verilmiş ve davalı tarafın temyizi üzerine dosya incelenmiştir. Mahkeme kararı, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, günün ekonomik koşulları, hakkaniyet ilkesi ve kişilik hakları göz önünde bulundurularak takdir edilen miktarların az olduğu ve daha uygun miktarlarda karar verilmesi gerektiği, manevi tazminatın da aynı şekilde daha yüksek olması gerektiği sonucuna varmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 44. ve 49. maddeleri referans gösterilerek daha uygun miktarların takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar oybirliğiyle alınmış ve karar düzeltme yolu açık bırakılmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2006/15337 E. , 2007/3366 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ       :Adana 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ        : 13.06.2006
NUMARASI                              :734-634
TEMYİZ EDEN      :Davalı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre * takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. * Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
3-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran *kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır.
* Türk Medeni Kanununun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Borçlar Kanununun 44. ve 49. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK.174/2) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün 2. ve 3. bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının 1. bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.03.2007 Pzt.