14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/9965 Karar No: 2019/12729 Karar Tarihi: 25.11.2019
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - şantaj - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9965 Esas 2019/12729 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Ancak, mağdurun zeka düzeyiyle ilgili raporların birbiriyle çeliştiği ve yeterli olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, mağdurun durumunu ayrıntılı olarak raporla değerlendirmek üzere İstanbul Adli Tıp Kurumu Üst Kuruluna sevk edilmesine karar verilmiştir. Mahkeme, sanığın nitelikli cinsel istismar suçunun koşullarının oluşmadığına karar vermiştir. Ancak, şantaj suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK’nın 103/2. maddesi ile belirlenen temel ceza koşullarının oluşmadığı ancak 103/4. maddesi uyarınca artırılması ve şantaj suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2015/9965 E. , 2019/12729 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, şantaj HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve şantaj suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen kısmen re"sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Mağdure hakkında Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından düzenlenen heyet raporunda "mağdurede sınır düzeyde zeka geriliği olduğu" yönünde bilgi verilmesinin ardından İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca hazırlanan 26.11.2011 tarihli raporda "mağdurede hafif derecede zeka geriliği olduğu, olayın hukuki anlam ve sonucunu algılayamayacağı, fiile ruhsal yönden mukavemete muktedir olamayacağı" şeklinde bilgi verilmesi karşısında, mevcut raporların içerikleri itibarıyla hükme esas alınmaya yeterli olmadıkları gibi birbiriyle de çeliştikleri anlaşıldığından, mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu Üst Kuruluna sevk edilerek kendisinde akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, varsa bu durumun hekim olmayanlar ile çevresinde yaşayanlar ve kendisini tanıyanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı, olayın hukuki anlam ve sonucunu algılayıp algılayamayacağı, fiile ruhsal yönden mukavemete muktedir olup olmadığı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği hususlarında ayrıntılı rapor alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması, Kabule göre de; Sanığın değişik zamanlarda mağdureye yönelik nitelikli cinsel istismar eylemlerini tehdit ve şantajla gerçekleştirdiğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan dolayı 5237 sayılı TCK’nın 103/2. maddesi ile belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı halde aynı Kanunun 103/4. maddesi ile artırılması ve şantaj suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.