Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/230 Esas 2019/795 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/230
Karar No: 2019/795
Karar Tarihi: 21.01.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/230 Esas 2019/795 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, tapu iptali ve tecsil talebinde bulundu. Yerel mahkeme, davanın reddine karar verdi. Davacı vekilince yapılan istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedildi. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edildi. Ancak, dava değeri ve hükme esas alınan miktar temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, temyiz talebi reddedildi. Hüküm, HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilerek mahalli mahkemeye iade edildi.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar belirtilir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361. ve 362. maddesi: Temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirtilir.

14. Hukuk Dairesi 2019/230 E. , 2019/795 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 24.01.2017 tarihinde verilen dilekçeyle tapu iptali ve tecsil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 16.01.2018 tarihli hükmün ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR

Dava önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 7.000,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 47.530 TL’lık temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 21.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.