Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/5629 Esas 2021/8890 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5629
Karar No: 2021/8890
Karar Tarihi: 14.12.2021

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/5629 Esas 2021/8890 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak sanık tarafından temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın eylemi TCK'nın 179. maddesinin 2-3. fıkralarında belirtilen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçuna denk geldiği belirtildi. TCK'nın 179. maddesinin 2. fıkrasında belirtilen ceza miktarına göre, sanık üç aydan iki yıla kadar hapis cezasına çarptırılabilir.
Ancak 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi, basit yargılama usulünün uygulanabileceği durumları düzenlemiştir. Buna göre, adli para cezasını ve/veya iki yıldan daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlar için asliye ceza mahkemeleri basit yargılama usulü uygulayabilir. Ancak bu hüküm, 01/01/2020 tarihinden sonra başlanan davalar için geçerlidir.
Anayasa Mahkemesi ise 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesindeki bazı düzenlemeleri iptal etti. Bu nedenle, basit yargılama usulü uygulanması gereken dosyaların sadece kesinleşmiş hükümler hariç, Koşullu muhakeme usulüne dair mevcut düzenlemelere uygun şekilde yeniden incelenmesi gerektiği belirtildi. Bu yeniden değerlendirmede, CMK'nın 251. m

12. Ceza Dairesi 2020/5629 E. , 2021/8890 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığa isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 179. maddesinin 2-3. fıkralarında düzenlenen ""trafik güvenliğini tehlikeye sokma"" suçuna ilişkin olduğu, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu için TCK"nın 179. maddesinin 2. fıkrasında temel ceza miktarının ""üç aydan iki yıla kadar hapis cezası"" olarak belirlendiği; 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ""Basit Yargılama Usulü"" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ""Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir."" şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanun"un geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan ""01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz."" şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı ve 16.03.2021 tarihli 31425 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas-2021/4 Karar sayılı iptal kararları ile ""...kovuşturma evresine geçilmiş..., ...hükme bağlanmış..."" ibarelerinin, aynı bentte yer alan ""...basit yargılama usulü..."" yönünden Anayasa"ya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle;
Kovuşturma evresine geçilmiş veya hükme bağlanmış olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanun"un 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan kesinleşmiş hükümler haricindeki düzenlemelerin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişikliklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; ""mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir."" şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararlarının neticeleri itibariyle maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 7. maddesi ile CMK"nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle, sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesi ve gereği için dosyanın, ""Basit Yargılama Usulü"" yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun BOZULMASINA;14/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.