MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 23/05/2018 gün ve 2018/80-2018/219 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı OMV Petrol Ofisi A.Ş"ye ait petrolün taşındığı diğer davalıya ait Kemal Telli isimli tankerin İstanbul Boğazı Keçilik önlerinde makine arızası yaparak sürüklenmek suretiyle deniz tehlikesine maruz kaldığını, tankerin donanımı davacıya ait Kız Kulesi Römorkörünce gemiye halat verilerek sürüklenmekten kurtarıldığını, Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğü"ne ait Kurtarma 3 römorkörünün refakat ederek kurtarma yardımına iştiraki ile deniz tehlikesi altındaki geminin keçilik koyuna demirletildiğini ileri sürerek Kemal Telli gemisine verilen kurtarma yardım hizmetinde müvekkili kuruluşun payına düşen kurtarma yardım ücreti alacağı olan 562.000,00 USD"nin hizmet tarihi olan 18/05/2009 tarihinden itibaren ABD dolarına işleyecek en yüksek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, gemi üzerine müvekkili kuruluş lehine kanuni rehin hakkı kurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davacının kurtarma ve yardım alacağı talebi ile kanuni rehin hakkı tanınmasına ilişkin talebi yönünden mahkemece 04/02/2015 tarihinde verilen hüküm kesinleşmiş olduğundan bu konuda yeniden karar verilmesine yer olmadığına, Yargıtay bozma ilamında belirtilen hususlara uygun şekilde tespit edilen vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin taraflardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kurtarma ve yardım hizmetinden kaynaklanan alacağın geminin donatanı ve işleteni ile yük sahibinden tahsili ve gemi üzerinde kanuni rehin hakkı kurulması istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair hüküm kesinleşmiş olmakla bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Davacı, peşin yatırılan harçla ilgili olarak karar verilmediği gerekçesiyle hükmü temyiz etmiş, aynı zamanda mahkemeden de tashih talebinde bulunmuştur.
Mahkemenin 02.10.2018 tarihli kararı ile HMK"nın 304. maddesi uyarınca bu yanlışlık giderilerek karar tashih edilmiş, tashih kararı taraflara tebliğ edilerek kesinleşmiştir. HUMK 427/1. maddesi gereğince davada haklı çıkmış taraf ancak hukuki yararı bulunmak şartıyla hükmü temyiz edebilecek olup somut olayda mümeyyiz davacının tashih kararından sonra hükmü temyiz etmekte hukuki yararının kalmadığı anlaşılmakla temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4. maddesi uyarınca REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.