Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/9914 Esas 2021/1042 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9914
Karar No: 2021/1042
Karar Tarihi: 27.01.2021

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/9914 Esas 2021/1042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan sanığın 2.400 TL adli para cezası ile cezalandırılması ve mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması üzerine verilen Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin kararının, sanığın adli para cezasına hükmedilmesi karşısında tekerrür hükümlerinin gözetilmemesinden dolayı kanun yararına bozulması gerektiğine karar verilmiştir. Ayrıca, suçun uzlaştırma kapsamına girdiği ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 150/1, 106 ve 52/2. maddeleri gereğince değerlendirildiği, ancak suçun soruşturulması ve kovuşturmasının şikayete bağlı olduğu ve uzlaşma kapsamında kaldığı belirtilerek, kanunlarda gösterilen usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2020/9914 E. , 2021/1042 K.

"İçtihat Metni"

Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan sanık..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 150/1 delaletiyle 106 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.400,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına dair Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/12/2019 tarihli ve 2019/232 esas, 2019/568 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 27.10.2020 gün ve 94660652-105-07-5646-2020-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05.11.2020 gün ve 2020/96874 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmesi karşısında anılan Kanun"un 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığa yüklenen ve TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olduğundan aynı zamanda da uzlaşma kapsamında kaldığı, bu itibarla atılı suç yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 27/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.