Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık sürücü ... yönetimindeki otomobil ile meskun mahalde, azami hız sınırının 50km olduğu, iki yönlü, asfalt kaplama, aydınlatmanın bulunmadığı cadde üzerinde gece vakti seyri esnasında, olay mahalline geldiğinde banket ve şerit üzerini 60cm işgal eden ağaç kabuklarını taşıyan yayalar ... ve ..."e aracının sağ ön ve yan kısımları ile çarpması sonucu sanığın tali kusuru ile katılan ..."ün basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlikeye neden olmaz ve kırığın hayati fonksiyonlara etkisi hafif (2)derece olacak nitelikte, katılan ..."in ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlikeye neden olacak, kırığın hayati fonksiyonlara etkisi ağır (5) derece olacak ve duyularından veya organlarından birinin işlevinde sürekli zayıflama olacak nitelikte yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, katılanların uğradığı zararın belirsiz olması nedeni ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesinin gerekçesinin hatalı olduğuna, kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan ""yaptırım"" ibaresinin, 01.03.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 26.02.2008 tarihli ve 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile ""tedbirin"" olarak değiştirilmesi ile, sözü edilen maddenin birinci fıkrasının ""a"" bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hükmün kesinleştikten sonra Cumhuriyet Savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğine haiz olmayan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin, infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün (4) ve (6) numaralı bendi hükümden çıkarılarak, (4) numaralı bendin yerine, " Sanığa verilen 7 ay 15 gün hapis cezasının TCK 50/1-a. maddesi gereğince, sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 225 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20.TL olarak hesabıyla 4.500,00-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.