Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının 11.09.1985-12.10.1985 tarihleri arasında davalı şirkete ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının tespiti ile yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79. maddesi olup, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, anılan Yasanın 60/G maddesinde, “bu maddenin uygulanmasında; 18 yaşından önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tâbi olanların sigortalılık süresi, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilir. Ancak bu tarihten önceki süreler için ödenen Malullük, Yaşlılık ve Ölüm Sigortaları primleri, prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilir” hükmü karşısında, davacının, aynı Yasanın geçici 54. maddesi kapsamında 01.04.1981 tarihinden önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi tescilinin bulunmadığı da nazara alınarak, 17.06.1969 doğumlu olan davacı yönünden, sigortalılık başlangıç tarihinin 18 yaşını doldurduğu 17.06.1987 tarihi olarak kabulü gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde karar verilmesi, isabetsizdir.
3-Davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 2. kısmının “Yargı Yerleri ile İcra ve İflas Dairelerinde Yapılan ve Konusu Para Olmayan veya Para ile Değerlendirilemeyen Hukuki Yardımlara Ödenecek Ücret” başlığını taşıyan 2. bölümünde Asliye Mahkemelerinde takip edilen davalar için 1500,00 TL. ücret belirlendiği ve anılan tarifenin 3. maddesinin 1. bendinin “Yargı yerlerince avukata ait olmak üzere karşı tarafa yükletilecek avukatlık ücreti, ekli Tarifede yazılı miktardan az ve üç katından çok olamaz. …” hükmü gereği, belirlenen tutarın davalı Kurum lehine hüküm altına alınması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 2. paragrafının devamına “sigortalılık başlangıç tarihinin 18 yaşını ikmal ettiği 17.06.1987 tarihi olduğunun ve 11.09.1985-12.10.1985 tarihleri arasındaki çalışmaya yönelik ödenecek sigorta priminin, prim ödeme gün sayısının hesabına dahil edilmesi gerektiğinin tespitine,” sözcüklerinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 6. paragrafının silinerek yerine “28/12/2013 tarihli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği vekil ile temsil olunan davalı kuruma takdir olunan 1500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı kuruma verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.