Mahkeme : Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf taleplerinin esastan reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Sanık ... Hakkında Kurulan Mahkûmiyet Hükmünün İncelenmesinde;
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra, tutuklu sanığın ceza infaz kurumundan gönderdiği 04.12.2017 tarihli dilekçesinde “...Avukatımın itirazına katılmıyorum ve hükümsüzdür. Açık hakkım dolmuştur. Yargıtay temyiz hakkımdan feragat etmek istiyorum. Dosyamın biran önce onaylanmasını istiyorum”, 19.02.2018 tarihli dilekçesinde “ ... açık hakkım dolmuştur. Mağdurum dosyamın biran önce onaylanmasını istiyorum” ve 10/04/2018 tarihli dilekçesinde “...dosyamın onaylanıp tarafıma gönderilmesini saygılarımla arz ve talep ederim. ” şeklindeki beyanlarının temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olduğu anlaşıldığından, temyizden vazgeçme nedeniyle hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
B- Sanık ... Hakkında Kurulan Mahkûmiyet Hükmünün İncelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair somut delil bulunmadığında beraat kararı verilmesi gerektiği yönündeki ve Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin kararının yasaya ve hukuka aykırı olduğunu belirtmesi karşısında temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin istinaf isteğinin esastan reddine dair Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteklerinin CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanıklar hakkındaki salıverme talebinin reddine,
25/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.