Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/13785 Esas 2020/2782 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13785
Karar No: 2020/2782
Karar Tarihi: 25.02.2020

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/13785 Esas 2020/2782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkumiyet kararı sanığın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemiştir. Sanığın ceza infaz kurumunda bulunduğu sırada mahkumiyet kararı sanığın vasi sıfatı bulunmayan eşine usulüne aykırı bir şekilde tebliğ edilmiştir. Sanık, bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz etmiştir. Ancak vaki temyiz istemi, kanunun belirlediği süreler içinde yapılmadığı için reddedilmiştir. Kararda, sanık hakkında uygulanan kanun maddeleri TCK'nun 158/1-f-son, 62/1, 52/2 ve 53. madde olarak belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2019/13785 E. , 2020/2782 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nun 158/1-f-son, 62/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen temyiz isteminin süreden reddine dair ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 11.06.2013 tarihli mahkumiyet hükmünün, sanığın ceza infaz kurumunda bulunduğu sırada, sanığın duruşmada bildirmiş olduğu adresine 03.07.2013 tarihinde vasi sıfatı bulunmayan eşine usula aykırı bir şekilde tebliğ edildiği, sanığın bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 01.07.2015 tarihinde temyiz ettiği, aynı mahkemenin temyiz başvurusunun süre yönünden reddine ilişkin 19.08.2015 tarih ve 2013/34 Esas 2013/233 Karar sayılı ek kararda gerekçeli kararın hüküm fıkrasına yer verildiği, ek kararın sanığın hükümlü bulunduğu cezaevinde 25.08.2015 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen sanığın bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 11.09.2015 tarihinde ek kararı temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 25/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.