Hırsızlık - alkol veya uyuşturuca madde etkisi altında araç kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13031 Esas 2019/5970 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13031
Karar No: 2019/5970
Karar Tarihi: 09.04.2019

Hırsızlık - alkol veya uyuşturuca madde etkisi altında araç kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13031 Esas 2019/5970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve alkol veya uyuşturucu madde etkisi altında araç kullanma suçlarından sanığın mahkum edilmesine hükmetmiştir. Hırsızlık suçuna konu olan aracın önemi ve değeri ile meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK'nın 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken, aleyhine temyiz olmamasına rağmen yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurulması hatalı bulunmamıştır. Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararı da nazara alınarak, TCK'nın 53. maddesi kapsamındaki hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 61. maddesi: Suçun niteliği ve şiddeti, sanığın kişiliği, suçun işleniş biçimi ve durumuna göre cezayı arttırmaya veya indirmeye neden olabilir.
- TCK'nın 53. maddesi: Ceza infazının belli haklardan yoksun bırakma şeklinde uygulanabileceğini düzenler.

13. Ceza Dairesi 2018/13031 E. , 2019/5970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, alkol veya uyuşturuca madde etkisi altında araç kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık suçuna konu aracın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK"nın 61. maddesi uyarınca sanık hakkında, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.