17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/866 Karar No: 2019/7146 Karar Tarihi: 13.05.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/866 Esas 2019/7146 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanık, duruşmadan bağışık tutulmayı talep etmiştir. Ancak tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Ancak, katılanın MERNİS adresine mernis şerhi düşülmeksizin gerekçeli kararın tebliğ edilememesi halinde mernis şerhi ile tebliğ edilmesi gerektiği düşünülmeden doğrudan mernis şerhli olarak tebliğ edildiği için yapılan tebligat usulüne uygun değildir. Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararı, infaz aşamasında gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları incelenerek, sanık ve katılanın temyiz nedenleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.
17. Ceza Dairesi 2019/866 E. , 2019/7146 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık ...’un 23.05.2014 tarihli duruşmada duruşmadan bağışık tutulmayı talep ettiğinin belirlenmesi nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü karşısında katılanın MERNİS adresine mernis şerhi düşülmeksizin gerekçeli kararın tebliğ edilememesi halinde mernis şerhi ile tebliğ edilmesi gerektiği düşünülmeden doğrudan mernis şerhli olarak tebliğ edildiği bu nedenle yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı, katılanın öğrenme ile kararı temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ...’un ve katılan ...’un temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 13.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.