Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4915 Esas 2019/6376 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 19/07/2018 tarih ve 2018/189-2018/314 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı kurum vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "STİX" ve "STİCK" ibarelerini içeren tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırılma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2010/06148 sayılı “LOVE STİCK" ibareli marka tescil başvurusuna davacı tarafından itiraz edildiğini, itirazlarının nihai olarak TPMK YİDK tarafından red edildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek TPMK YİDK’nın 2012-M-22 sayılı kararının iptaline, başvuru markasının tescili halinde hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, “STİCK” ibaresinin başvurunun kapsadığı gıda emtiası bakımından tanımlayıcı bir ibare olmayıp, markanın ayırt edici ve asıl unsurlarından biri olduğu, daha önceden davacı adına tescilli “STİCK” ibareli tescilli markanın varlığı karşısında, davalı başvurusuna konu “LOVE STİCK” ibaresinin tescil olunması halinde markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimalinin meydana geleceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK"nın 2012-M-22 sayılı kararının iptaline, 2010/06148 sayılı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı kurum vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı kurum vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 09/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.