Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2010/7-78 Esas 2010/96 Karar Sayılı İlamı

Ceza Genel Kurulu
Esas No: 2010/7-78
Karar No: 2010/96

Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2010/7-78 Esas 2010/96 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık H.K. 4926 sayılı Yasa'nın 4/a-2 ve 4/3. maddeleri uyarınca ağır miktarda para cezasına çarptırılmıştır. Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ancak 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca reddedilmiştir. Ancak sanık müdafii daha sonra yerel mahkemeye başvurarak hükmü temyiz etmiştir. Yargıtay C. Başsavcılığı, sanık müdafiinin süresi içinde temyiz isteminde bulunduğunu belirlediği için itirazını kabul etmiş ve dosyanın temyiz incelemesi yapılabilmesi için Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4926 Sayılı Yasa'nın 4/a-2 maddesi: Bölge idare mahkemesi kararı ile kesinleşen işlemlere aykırılık yapan ve bunun sonucunda Türkiye genelinde veya bir bölgesinde kamu hizmetinin aksatılmasına sebep olan işverenler hakkında para cezası verilir.
- 4926 Sayılı Yasa'nın 4/3. maddesi: İşyerindeki iş sağlığı ve güvenli

Ceza Genel Kurulu 2010/7-78 E. , 2010/96 K.

"İçtihat Metni"

İtirazname : 2010/57067
Yargıtay Dairesi : 7. Ceza Dairesi
Mahkemesi      : KADIKÖY 1. Asliye Ceza
Günü            : 13.12.2004
Sayısı            : 659-1165

Sanık H.K..’ın 4926 sayılı Yasanın 4/a-2 ve 4/3. maddeleri uyarınca 96.933.342.000 Lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 13.12.2004 gün ve 659-1165 sayılı karara yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi, Yargıtay 7. Ceza Dairesince 12.05.2008 gün ve 4049-13187 sayı ile;
“Yasal süresinden sonra 17.02.2005 tarihinde hükmü temyiz etmiş bulunan sanık müdafiinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince” reddedilmiştir.
Yargıtay C. Başsavcılığı ise 01.04.2010 gün ve 57067 sayı ile;
“Somut olayda, sanık ve müdafiinin hazır bulunduğu 13.12.2004 tarihli oturumda verilen sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün, 17.02.2005 tarihli dilekçe ile temyiz edilmesi nedeniyle temyiz isteminin reddi ve diğer sanık hakkındaki bozmanın niteliğine göre sanık Hüseyin Karaağaç"a da teşmiline karar verilmiş ise de; dosyanın mahkemesine gönderildikten sonra sanık müdafii tarafından ibraz edilen 13.12.2004 havale tarihli onaylanmış fotokopi süre tutum dilekçesi, onaylı temyiz defteri fotokopisi ve 31.03.2009 tarihli tutanak karşısında, Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.12.2004 gün ve 659-1165 sayılı sanığın mahkû¬mi¬yetine ilişkin hükmün süresinde temyiz edildiği” görüşüne dayalı olarak itiraz yasa yoluna başvurmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlen¬dirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay C. Başsavcılığı ile Özel Daire arasında oluşan ve Yargıtay Ceza Genel Kuru¬lunca çözüm¬lenmesi gereken uyuşmazlık; sanık müdafiinin hükmü süresinde temyiz edip etme¬diğine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden;
Sanık müdafiinin 13.12.2004 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü 17.02.2005 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle, bu istemin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 317. maddesi gereğince Özel Daire tara¬fından reddedildiği, bunun üzerine sanık müdafiinin yerel mahkemeye başvu¬rarak hükmü temyiz ettiğine ilişkin üzerinde hâkim havalesi taşıyan süre tutum dilekçesinin fotokopisini sunduğu, yapılan araştırma sonucu dosyaya eklenen temyiz defterinin onaylı fotokopisi ve yerel mahkeme tarafından tutulan 31.03.2009 tarihli tutanağa göre, sanık müdafiinin 13.12.2004 tarihli süre tutum dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği anlaşılmaktadır.
Sanık müdafiinin süre tutum dilekçesi ile süresi içinde temyiz isteminde bulunduğu saptandığından, Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının kabulüne, Özel Dairenin temyiz isteminin reddine ilişkin kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 12.05.2008 gün ve 4049-13187 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın, sanık müdafiinin süresi içinde verdiği dilekçesine dayalı olarak temyiz incelemesi yapılabilmesi için Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2010 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.