15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/8703 Karar No: 2020/2775 Karar Tarihi: 25.02.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8703 Esas 2020/2775 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçu sebebiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Dosya uzlaşma bürosuna gönderilmiş fakat uzlaşma sağlanamamıştır. Sanıklar, katılanın yanına giderek mendil içerisinde para düşürdüklerini söyleyerek para aldıkları yönünde suçlamalar mevcuttur. Mahkeme bu eylemin dolandırıcılık suçu olduğuna karar vermiştir. Sanıkların temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak bir sanık hakkında uygulanan cezada mükerrirlere özgü infaz rejimi hatası yapıldığı belirlenmiştir. Bu sebeple mahkeme kararı bozulmuş ve düzeltme yapılarak onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nun 157/1, 62/1, 52/2, 53/1 ve 58/6-7.
15. Ceza Dairesi 2018/8703 E. , 2020/2775 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 157/1, 62/1, 52/2, 53/1 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanıkların, olay tarihinde bankadan 12.100 TL para çeken katılanın yanına gidip 2 bayanın mendil içerisinde parasını düşürmüş olduğunu söyledikleri, katılanın cebinden çıkarttığı parayı alıp parayı kağıda sarmış gibi katılana verdikleri, şeklinde gerçekleşen eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık ... hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına esas alınan Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/128 Esas 2012/628 Karar sayılı hükmünün, sanığın adli sicil kaydında yer almadığının anlaşılması ve sanığın suç tarihine uygun tekerrüre esas başka sabıkasının da bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkralarından sanık ... hakkında tekerrüre ilişkin kısmın tamamen çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.