MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/07/2017 tarih ve 2016/380 E- 2017/344 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 28/06/2018 tarih ve 2018/104 E- 2018/747 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin TPMK nezdinde 2014/101514 sayı ile "aloe vera" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvurunun TPMK Resmi Markalar Bülteninde yayınlanması üzerine, davalı Boytaş A.Ş.’nin 2007/37510 sayılı "BADENA WELLNESS ALOE VERA" ibareli markasını, Boyteks A.Ş.’nin önceye dayalı kullanımını gerekçe göstererek yaptıkları itirazı kabul edilerek, başvurularının kısmen reddine karar verildiğini, bu ret kararına karşı yeniden inceleme taleplerinin bu kez TPMK"nın 2016-M-8607 sayılı YİDK karan ile nihai olarak kısmen reddedildiği, oysa dava konusu müvekkil markası ile davalı firmanın itirazlarına mesnet olarak gösterdiği markanın nihai tüketici nezdinde iltibasa sebebiyet vermeyeceğini, ayrıca, davalılardan Boyteks A.Ş.’nin “aloe vera” ibareli tescilli bir markasının bulunmadığını, davaya konu markaların çakıştığı bir emtia sınıfının olmadığını, YİDK kararının hatalı olduğunu ileri sürerek 2016-M-8607 sayılı YİDK kararının iptalini ve marka başvurusunun tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Boytaş Mobilya San. ve Tic. A.Ş. vekili, müvekkilinin “badena wellness aloe vera” markasının sahibi olduğunu, müvekkilinin markası ile dava konusu markanın ayırt edicilik değerlendirmesinde nazara alınması gereken esas unsurun birebir aynı olduğunu, farklı sınıflarda yer almalarına rağmen halk nezdinde karıştırmaya yol açacak nitelikte benzer sınıfları bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Boyteks Tekstil San. ve Tic. A.Ş. vekili, dava dosyasına da sunulmuş olan delillerden müvekkilinin işbu marka üzerinde tescilsiz kullanımı ve müktesep hakkı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu markanın 24. sınıftaki "Dokunmuş veya dokunmamış kumaşlar. Ev tekstil ürünleri; perdeler, yatak örtüleri, nevresimler, çarşaflar, yastık kılıfları, battaniyeler, yorganlar, havlular. Bebekler için kundak örtüleri" malları bakımından davalılardan Boytaş Mobilya San. ve Tic. A.Ş."ye ait 2007 37510 sayılı markasının 20. sınıf kapsamındaki “Yapıldıkları maddelere ve malzemelere bakılmaksızın mobilyalar. Yatak şilteleri, yastıklar, tıbbi amaçlı olmayan havalı yataklar ve yastıklar, kampçılar için uyku tulumları, deniz yatakları. Bambu perdeler, stor perdeler, şerit perdeler, dekorasyon amaçlı boncuklu perdeler; perde kopçaları, perde halkaları, perde kancaları, perde çubukları" malları arasında benzerlik/ilişkilendirme ihtimali olduğu, gerek davacı gerekse davalı markalarındaki yazılı ibareler karşılaştırıldığında esas unsurların “Aloe Vera” ibaresi olduğu, davaya konu “AloeVera” markasının, davalı şirkete ait “Aloe Vera Badena Wellness" markası ile benzer olduğu, sonuç olarak dava konusu markalar arasında uyuşmazlık konusu mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK m. 8/1-b anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesi bulunduğu, davalının kötü niyet iddiası bakımından herhangi bir delil sunmadığı, davaya konu marka başvurusunun başvuru tarihi olan 09.12.2014 tarihinden önce davalı Boyteks Tekstil A.Ş."nin “AloeVera” markası üzerinde, işbu davaya konu “AloeVera” ibareli marka başvurusu kapsamındaki “Dokunmuş veya dokunmamış kumaşlar.” malları üzerinde, 556 sayılı KHK’nın 8/3 maddesi kapsamında eskiye dayalı kullanım nedeniyle üstün ve öncelikli hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, eskiye dayalı kullanım nedeniyle yaptığı itirazı Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından reddedilen davalı Boyteks Tekstil San. ve Tic. A.Ş."ye husumet düşmediği, bu hususun istinafa gelenin sıfatına göre incelenemeyeceği gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.