Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10744 Esas 2019/12697 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10744
Karar No: 2019/12697
Karar Tarihi: 25.11.2019

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10744 Esas 2019/12697 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık cinsel taciz suçundan mahkum edilmiştir. Ancak daha sonra Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı bir iptal kararı nedeniyle sanık hakkında verilen cezanın infaz şekli ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması konusunda bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın daha önce cinsel taciz suçundan aldığı bir cezanın tekerrüre esas olmayacağı da dikkate alınmalıdır. Bu nedenle, hüküm kısmen bozulmuş ve sanığın cezasının infaz şekli yeniden belirlenmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 58. maddesi gibi kanun maddelerine de atıfta bulunulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2016/10744 E. , 2019/12697 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında İstanbul 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.06.2009 gün ve 2008/741 Esas, 2009/573 Karar ilamıyla cinsel taciz suçundan tayin olunan adli para cezasının 1412 sayılı CMUK"nın 305/2. maddesine göre, hüküm tarihi itibarıyla miktar yönünden kesin olmasından dolayı aynı Kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı gözetilmeden, sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. ve 58. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin karardan çıkarılarak “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin karara eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.