12. Ceza Dairesi Esas No: 2021/3909 Karar No: 2021/8862 Karar Tarihi: 14.12.2021
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3909 Esas 2021/8862 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum olmuştur. Olay, beş katlı bir apartmanın çatı tamiri sırasında meydana gelmiştir. Apartman sakinleri ile anlaşma yaparak tamiri üstlenen sanık, tamirat sırasında çatıdan düşen bir kişinin ölümüne sebep olmuştur. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğunu kabul ederek, mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesi doğru belirtilmemiştir. Bu nedenle, karar CMK'nın 232/6. maddesine aykırıdır. Hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiş ve sanığın cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK'nın 50/4, 50/1-a ve 52/3. maddeleri gereğince 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılması kararlaştırılmıştır.
12. Ceza Dairesi 2021/3909 E. , 2021/8862 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay günü, ikamet ettiği beş katlı apartmanın çatı tamiri hususunda apartmanın diğer sakinleriyle sözleşme yaparak işi üstlenen sanık ... ile birlikte tamirat yapan ..."nun tamirat sırasında çatıdan düşerek hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin taksit sayısının az olduğuna ve sair nedenlere ilişkin, katılanlar vekilinin ceza miktarına, takdiri indirim uygulanması ile verilen cezanın adli para cezasına çevrilmesinin yerinde olmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3 numaralı bendinin çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi hali gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL"den paraya çevrilerek 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 14/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.