Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4684 Esas 2015/5251 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4684
Karar No: 2015/5251
Karar Tarihi: 08.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4684 Esas 2015/5251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 31. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan hüküm verilen bir dava temyiz edilmiştir. Sanığın rızai iade yapmadığı olayda, TCK'nın 168. maddesi uygulanamamıştır ve tekerrüre esas hükümlülük de göz ardı edilmiştir. Ancak, sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından yasal hükümlere uygun davranılmamıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve TCK'nın 53. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır.
Detaylı açıklama:
- TCK'nın 168. maddesi: \"Rızaya dayalı suçlarda cezalandırılma\"
- Tekerrüre esas hükümlülük: TCK'nın 58. maddesi uyarınca, aynı suçu tekrar işleyen kişilerin cezaları artırılır.
- TCK'nın 53. maddesi: \"Belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma\". Bu madde, mahkumiyet sonucu kişilerin belirli haklardan yoksun bırakılabileceğini belirtir. Velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri de bu haklardan biridir.

22. Ceza Dairesi 2015/4684 E. , 2015/5251 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/108951
MAHKEMESİ : İstanbul 31. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2009
NUMARASI : 2008/1447 (E) ve 2009/1514 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre Adli emanette kayıtlı olan müştekiye ait paranın isteği halinde kendisine iadesi, konusunda karar alınması olanaklı görülerek dosya görüşüldü:
Olayda rızai iadenin gerçekleşmediği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığının gözetilmemesi ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. T.."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine "Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve aynı Yasanın 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53/3. maddesi gözetilerek aynı Yasanın 53/1-c maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.