2. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3926 Karar No: 2019/3706 Karar Tarihi: 27.02.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazılğını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/3926 Esas 2019/3706 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazılğını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz istemine yönelik olarak, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da nazara alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. İş yeri dokunulmazlığını bozma suçuna yönelik hükümde, yazım hatası nedeniyle düzeltme yapılmış ve hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik kararda yasal olmayan gerekçe nedeniyle bozma kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 53. maddesi üzerinde durulmuştur.
2. Ceza Dairesi 2017/3926 E. , 2019/3706 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazılğını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I) Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, II) Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemine gelince; Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 14.01.2014 yerine 2014 olarak eksik yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve sanığın suç tarihi itibariyle sabıkasız olduğu, adli sicil kaydındaki ilamların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu gözetilmeden, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “müştekinin zararı karşılanmadığından, şartları oluşmadığından” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.