Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/12691 Esas 2014/17324 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Selendi İş Mahkemesi
Tarihi : 26.03.2014
No : 2011/27-2014/44

Dava, davacının davalıya ait işyerinde 01.09.2008-01.10.2010 tarihleri arasında sürekli çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesi olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde, re"sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Eldeki dosyada dava konusu tarihlerde davalı işverenin Milli Eğitim Bakanlığınca öğrencilere verilen sıcak öğle yemeği hizmet alımı ile hizmet sözleşmesi yapılan kişiler arasında 2008/2009 eğitim ve öğretim yılında davalının 171 gün, yine 2010/2011 eğitim ve öğretim yılında 10 gün yemek hizmeti vermesi, davacının hizmet cetveline göre davalı işyerine 20.09.2010"da girişi yapılmış, 15.10.2010"da da çıkışı verilmiş olması, davacının banka hesap ekstresinde dava konusu dönemde davalı tarafından maaş, kira parası gibi ödemeleri bulunması ayrıca farklı virman, EFT işlemleri olması, davalı tanıklarından da çalışma iddiasını doğrular şekilde beyanda bulunanların varlığı, dolayısıyla davacının dava konusu dönemde dava dışı işyerinden yapılan 24.09.2009-21.01.2010 arası 61 günlük, 08.02.2010 -18.06.2010 arası 112 günlük bildirimlerinin dışında okulların açık olduğu eğitim ve öğretim dönemlerinde davalı işyerinde çalıştığı belirgindir. Buna göre, mahkemece yanılgılı ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.09.2014 günü oybirliği ile karar verildi.