Kasten yaralama - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9906 Esas 2021/1001 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9906
Karar No: 2021/1001
Karar Tarihi: 26.01.2021

Kasten yaralama - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9906 Esas 2021/1001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni'nde yer alan mahkeme kararına göre, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş ancak adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan da dava açılmış olmasına rağmen bu suçtan dolayı karar verilmemiştir ve mahkemece zamanaşımı süresi içinde bu suç yönünden karar verilmesi mümkün görülmüştür. Ancak suçtan zarar gören kurumun duruşmadan haberdar edilmeyip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanmadığı için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 151/1 maddesi (mala zarar verme suçu), 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi (adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmaması) ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un eklenen geçici 2. maddesi (aşağı yukarı aynı sebeple).

2. Ceza Dairesi 2020/9906 E. , 2021/1001 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ: Kasten yaralama, kamu malına zarar verme
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında, ..."e ait cep telefonuna zarar verdiğinden bahisle ayrıca TCK’nın 151/1 maddesi kapsamında mala zarar verme suçundan da dava açıldığı halde bu suçtan dolayı karar verilmediği belirlenmiş olup, mahkemece zamanaşımı süresi içinde bu suç yönünden karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2. Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen suçtan zarar gören Siirt İl Sağlık Müdürlüğünün gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK.nun 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK.nun 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suçtan zarar gören kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.