Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16411 Esas 2020/1072 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16411
Karar No: 2020/1072
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16411 Esas 2020/1072 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Adli para cezası kesin nitelikte olduğundan sanık bu konuda temyiz istemi yapılamaz. Ancak sanığın kızını da kasten yaraladığına dair mahkumiyet hükmü yerinde görülmüş, ancak şikayetçinin suç tarihi itibariyle savunabilecek durumda olup olmadığına karar verilmeden sanık hakkında TCK'nin 86/3-b maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı araştırılmamıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nin 86/3-b maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/16411 E. , 2020/1072 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın, eşini kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanığın, kızını kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Suç tarihinde 17 yaşında olan şikayetçi ..."nin, suç tarihi itibariyle ruh ve beden bakımından kendisini savunabilecek durumda olup olmadığı hususunda rapor aldırıldıktan sonra, sanık hakkında TCK"nin 86/3-b maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 20.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.