22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/18653 Karar No: 2015/5249 Karar Tarihi: 08.10.2015
Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/18653 Esas 2015/5249 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, kararın temyiz süresi, yasa yolu, mercii ve şekli gibi unsurların açıkça belirtilmesi gerektiğini vurgulamıştır. Ancak kararda bu unsurların eksik olduğu görülmüştür. Bu nedenle temyiz istemi süresinde kabul edilmiştir. İncelemeler sonucunda temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığa görevlendirilen zorunlu müdafiiye ödenen müdafilik ücretinin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine aykırıdır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda 5271 sayılı CMK'ın 232/6 ve 34/2. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’un 310., 321., 322. ve 325. maddeleri geçmektedir.
22. Ceza Dairesi 2015/18653 E. , 2015/5249 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 24/04/2012 tarih ve 2011/6-410 Esas 2012/170 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK"nın 232/6 ve 34/2. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesine göre kararda başvurulacak yasa yolu, süresi, mercii ve şekli kuşkuya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerektiği halde sanığın yüzüne karşı verilen hükümde temyiz süresi ile ilgili olarak "kararın sanığa tebliğinden itibaren 7 günlük yasal süre içerisinde" denilmek suretiyle yanılgıya sebebiyet verildiğinden temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak 5271 sayılı Yasanın 150/2. maddesi uyarınca sanığa savunmasını yapmak üzere görevlendirilen zorunlu müdafiiye ödenen müdafilik ücretinin, yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma hükmünün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 325. maddesi uyarınca hükmü temyiz etmeyen sanık ..."ya sirayetine, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili bölümünden, zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasıyla ilgili kısmın çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.