Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/19287 Esas 2013/19197 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesinde kıdem tazminatı için fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesini talep etmiştir. Davacı emekli olarak iş akdini sona erdirdiğinden yaşlılık aylığı tahsis belgesini işverene bildirdiği tarihten itibaren faiz yürütülmelidir. Ancak davacı buna ilişkin belge sunmadığından ve dava dilekçesinde de faiz başlangıcı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesini talep etmediğinden kıdem tazminatına yürütülecek faizin başlangıç tarihi dava tarihi olarak esas alınmak gerekirken fesih tarihinin esas alınması hatalı olup bozma sebebi ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasındaki kıdem tazminatı alacağına ilişkin paragrafın hükümden çıkarılarak yerine,
“3.298,00 TL kıdem tazminatının dava tarihi olan 04.05.2010 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” cümlelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 20.06.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.