Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5447 Esas 2019/11618 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5447
Karar No: 2019/11618
Karar Tarihi: 27.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5447 Esas 2019/11618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün temyiz edildiği ve incelendiği belirtiliyor. Mağdurun yaralanmasına ilişkin Devlet Hastanesi raporunun yetersiz olduğu ve kesin adli raporun aldırılmadığı belirtiliyor. Bu nedenle mağdurun tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, TCK'nin 86 ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği bildiriliyor. Aynı zamanda, sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamın tekerrüre esas alınması konusunda hatalı bir uygulama olduğu ve sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Sonuç olarak, Mahkeme hükmü bozuyor ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekiyor.
Detaylı açıklamalar:
-TCK'nin 86/1-a, 86/2-a, 87/1-a, 87/2-a, 87/3-a maddeleri: Kasten yaralama suçu ve cezası hakkında açıklamalar yapar.
-5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Maddi gerçeğin araştırılması noktasında sanığın lehine olan hususların dahi göz önünde bulundurulması gerektiği hakkında bir hüküm içerir.
-1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Temyiz sürecinde bozulan hükümlere ilişkin hükümleri düzenler.
-5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz yolu açık olan kararlara ilişkin hükümleri içerir.
-6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Yargı

3. Ceza Dairesi 2019/5447 E. , 2019/11618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mağdurun yaralanmasına ilişkin ...Devlet Hastanesinin 14.06.2014 tarihli raporunda, kati hekim raporunun ilgili beyin cerrahı tarafından verileceğinin belirtilmesine karşın kesin adli raporun aldırılmadığı, raporun bu haliyle hükme esas alınacak ölçüde yeterli olmaması nedeniyle, mağdurun tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Adli sicil kaydında yer olan Karaman 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 29/06/2010 karar tarihli, 2009/572 Esas ve 2010/650 karar sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin ilamın 2. kez tekerrüre esas olduğu gözetilmeksizin, davaya konu suç tarihinden sonra 01.07.2014 tarihinde kesinleşen Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2012 karar tarihli, 2010/644 Esas ve 2012/313 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına, 27.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.