5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5771 Esas 2021/14392 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5771
Karar No: 2021/14392
Karar Tarihi: 04.11.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5771 Esas 2021/14392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 Sayılı Yasaya muhalefetten dolayı verilen hükümlülük ve müsadere cezasını incelemek üzere temyiz edildi. Kararın okunmasından sonra, 7242 Sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile eklenen düzenleme ile suçun hafif veya pek hafif derecede olması durumunda verilecek cezaların indirilmeye başlaması, etkin pişmanlık uygulamasının kovuşturma aşamasına getirilmesi ve ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının yerel mahkemede değerlendirileceği belirtilerek yerel mahkeme hükümden vazgeçmek zorunda kalındı. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında CMK'nun 232/6. maddesi ihlal edildi ve doğrudan verilen adli para cezasının belirlenmesi sırasında TCK'nun 52/2. maddesine atıf yapılmak suretiyle CMK'nun 232/6. maddesi ihlal edildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptal edilmesinden sonra 5237 Sayılı TCK'nun 53. maddesi yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karara göre, yerel mahkemenin yapması gerekenler belirtilmiştir, ve kararın detaylarına göre bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22 ve 5/2. maddelerine 7242

7. Ceza Dairesi 2019/5771 E. , 2021/14392 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62/2. maddesinin yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Doğrudan verilen adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında TCK"nun 52/2. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 52. maddesine atıf yapılmak suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.