Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/488 Esas 2019/1329 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı erkek tarafından, kişisel ilişki ve tedbir nafakası yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise, kusur belirlemesi, velayet, kişisel ilişki, reddedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 19.02.2019 günü duruşmalı temyiz eden davacı-davalı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf duruşmalı temyiz eden davalı-davacı ... Novikoya ile vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-davacı kadının birden fazla kez sadakat yükümlülüğünü ihlal eylemine karşılık davacı-davalı erkeğinde eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve hakaret ettiği, ancak şu hale göre de, boşanmaya sebebiyet veren olaylar dikkate alındığında mahkemece davalı-davacı kadının ağır kusurlu bulunmasında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, ortak çocuk 06.06.2014 doğumlu Arvin"in velayeti davacı-davalı babaya bırakılmış, ortak çocuk ile annenin arasında “Farklı yerlerde ikamet etmeleri" dikkate alınarak yazılı şekilde kişisel ilişki düzenlenmiştir. Taraflar mevcut duruma göre ayrı şehirde yaşıyor olmakla birlikte, günümüz ulaşım olanaklarındaki kolaylık gözetildiğinde, kişisel ilişkiye dair düzenleme yapılırken, taraflar bu hususun açıkça dikkate alınmasını talep etmemişlerse, “ayrı şehir”, “aynı şehir” ayrımına gidilmesinin de önemi bulunmamaktadır. Bu bakımdan, aynı şehir ayrı şehir ayrımına gidilmeksizin annelik duygularını tatmine elverişli, çocuğun da anne sevgisi ve şefkatini tatmasına yeterli, daha uygun süreyle kişisel ilişki tesis edilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. Ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple, gerekçeli kararın hüküm fıkrasından 3. bendin hükümden tamamen çıkartılmasına, yerine "Velayeti davacı-davalı babaya verilen ortak çocukla davalı-davacı anne arasında her ayın 1. ve 3. hafta sonu Cumartesi günü 10:00 ile takip eden Pazar günü 17:00 saatleri arasında, dini bayramların 2. günü 10:00 ile 3. günü 17:00 saatleri arasında, her yıl anneler gününde 10:00 ile 18:00 saatleri arasında yarı yıl tatilinin ilk günü saat 10:00"dan takip eden 7. günü saat 18:00 arasında, her yıl 1 Temmuz 10:00 ile 31 Temmuz 17:00 saatleri arasında kişisel ilişki kurulmasına" cümlesinin yazılmasına, temyiz edilen hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, temiyze konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.)bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 2.037 TL vekalet ücretinin Kristina"dan alınıp, Nidal"a verilmesine,
temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.02.2019 (Salı)