9. Hukuk Dairesi Esas No: 2021/363 Karar No: 2021/3204 Karar Tarihi: 02.02.2021
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/363 Esas 2021/3204 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2021/363 E. , 2021/3204 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Davacı vekili, müvekkili işçinin alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 30.04/2014 tarih, 2014/1507 esas ve 2014/9579 karar sayılı ilamı ile “Dosyada bulunan Sosyal Güvenlik Kurumu hizmet cetveli ile işe giriş bildirgelerinden davacının sadece 1999 yılındaki çalışmasının (342 gün olup) 11 ay geçtiği, daimi kadroya geçtiği 02.02.2001 gününe kadar ki diğer yıllardaki çalışmalarının ise 11 ayı (330 gün) bulmadığı anlaşılmaktadır. Yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına göre 11 ay bulan çalışmalar artık mevsimlik olmaktan çıkmakta olup sadece mevsimlik çalışma dahi olsa 11 ay aşan çalışmalar için yıllık ücretli izin hakkı doğmaktadır. ....” gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemenin 23.12.2014 tarihli kararıyla, bozma kararına karşı direnilmesi üzerine direnme kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2015/(7)22-905 esas, 2018/1325 karar sayılı 04.07.2018 tarihli kararıyla, “Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu” gerekçesiyle direnme kararının bozulmasına karar verilmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2020/(22)9-666 esas, 2020/1054 karar sayılı 16.12.2020 tarihli kararıyla, Mahkemece bozma ilamına uyularak verilen karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, her iki tarafın yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edenlere yükletilmesine, 02/02/2021 gününde oybirliği ile karar verildi.