Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/10959 Esas 2020/7878 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/10959
Karar No: 2020/7878
Karar Tarihi: 30.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/10959 Esas 2020/7878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kasko sigortalı aracının davalının kusurlu hareketi sonucu hasar gördüğünü ve ödenen hasar bedelinin davalıdan tahsil edilmesi gerektiğini iddia ederek tazminat davası açmıştır. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının kısmi haklı olduğunu ve 960 TL tutarındaki tazminatın 19/11/2009 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz talebi kesin nitelikte olduğundan reddedilmiştir. Kararda, 6100 Sayılı HMK'nun geçici 3/2 maddesiyle mülga 1086 Sayılı HUMK'nun 427. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 1.690,00 TL'ye çıkarıldığı belirtilmiştir.
Kanun maddelerinin detaylı açıklaması:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2 maddesi: Bu maddeyle, mülga olan 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı, 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL'ye yükseltilmiştir.
- 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi: Bu maddeyle, temyiz aşamasında verilen kararların kesinlik kazanması için, malvarlığı hakkı veya kişisel haklarla ilgili tespit veya yorumlara ilişkin olduğu ve 1.000 Türk Lirası'ndan az olmadığı hallerde temyiz eden tarafından istinaf yolu açılabileceği belirtilmektedir.

17. Hukuk Dairesi 2020/10959 E. , 2020/7878 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın davalının kusurlu hareketi sonucu kazada hasarlandığını, müvekkilince 1.679,59 TL hasar bedelinin sigortalısına ödendiğini beyanla, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile ödenen 1.679,59 TL’nin 19.11.2009 ödeme tarihinden işleyecek faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; açılan davanın kısmen kabulüne, 960,00 TL tazminatın ödeme tarihi olan 19/11/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece 960,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 30/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.