MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ..., Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 10/06/2011 gününde verilen dilekçe ile dolandırıcılık nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı ...’in maddi tazminata yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı ...’in manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava, dolandırıcılık nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalı ...’ın, davacının akrabası olduğunu, müvekkiline koyun satacağını söylediğini ve bu şekilde güvenini kazandığını, diğer davalılarla iştirak halinde hareket ederek davacıdan bedelini aldığı halde koyunları teslim etmediğini, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/01/2011 gün ve 2010/183 Esas – 2011/1 Karar sayılı ilamıyla davalı hakkında dolandırıcılık suçundan mahkumiyet kararı verildiğini, anılan kararın kesinleştiğini belirterek davaya konu olay nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı ... vekili; müvekkilinin davaya konu eylemi gerçekleştirmediğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalılar, cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece,davalıların dolandırıcılık eyleminin, yapılan ceza yargılaması sonucunda sabit görüldüğü, davaya konu eylem nedeniyle davacının zarara uğradığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri, bilinçsizleri ve acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (TMK 24), isme saldırı (TMK 26), nişan bozulması (TMK 121), evlenmenin feshi (TMK158), bedensel zarar
ve ölüme neden olma durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir (BK 49). Bunlardan TMK’nin 24. maddesi ile BK’nın 49. (TBK.58) maddesi daha kapsamlıdır. TMK’nin 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir durumun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; TMK 26, 174, 287); bunların dışında BK’nın 49.(TBK.58) maddesi uygulanır.
TMK’nin 24. ve BK’nin 49. (TBK.58) maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir.
Dosya kapsamından, davacının manevi tazminat isteminin malvarlığında oluşan zarara ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. Bu eylem, davacının kişilik haklarına yönelik bir saldırı olmadığı gibi, iç huzuru bozacak nitelikte olgulardan da değildir. Manevi zararın koşullarını düzenleyen BK"nun 49. (TBK.58) maddesine göre eşya zararı; kişinin sosyal, fiziki ve kişilik değerlerine saldırı oluşturacak nitelikte bir eylem olmadığından, bu eyleme dair manevi tazminat isteminin reddi gerekirken, kabulü doğru görülmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bent uyarınca reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.