Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3210 Esas 2019/4200 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3210
Karar No: 2019/4200
Karar Tarihi: 30.04.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3210 Esas 2019/4200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargılanan kişi, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçu işlediği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Ancak, mahkemenin zincirleme suç hükümlerini dikkate almayarak TCK'nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanmaması ve hak yoksunluğu cezalarının infazı konusunda hukuka uygun olmayan kararlar vermesi nedeniyle karar bozuldu. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluğu cezalarının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiği, ancak (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından da uygulanabileceği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, 1412 sayılı CMUK ve TCK'nin 43. maddesi hakkında detaylı açıklamalar yapılmamıştır.

11. Ceza Dairesi 2016/3210 E. , 2019/4200 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Aynı takvim yılına ait birden fazla sahte fatura kullanılması nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (a), (b), (d), (e) bentlerinde yer alan hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.