İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/6154 Esas 2018/994 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın Güzelçay Mahallesi Muhtarlığı yaptığı ve muhtar olarak ismi ve mühürü bulunan 2006/8973 ve 2007/9053 - 2007/9065 - 2007/12114 ve 2007/18115 no"lu nüfus cüzdanı talep belgelerindeki imzanın kendisine ait olmadığı, görevinin gereklerine aykırı olarak mühür ve kaşeyi çocuklarına bırakarak bu belgeleri kendi yerine çocuklarının imzaladığı iddia ve kabul olunan olayda;
1-TCK 257. maddede bir zarar suçu olarak düzenlenen görevi kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için norma aykırı davranışın yeterli olmadığı, ayrıca objektif cezalandırma şartlarının da gerçekleşmesi gerektiği cihetle; eylem neticesinde kişi mağduriyeti, kamu zararı ve kişilere haksız menfaat sağlanması unsurlarının bulunup bulunmadığı varsa ne şekilde oluştuğunun denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle tartışılması ve neticesine göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a)CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi durumunda önceki hükmün aynen açıklanmasıyla yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, bu kez kurulan hükümde 6086 sayılı Yasa değişikliği nazara alınarak farklı uygulamalara yer verilmesi,
b)Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda atılı suçu birden fazla kez işlediği anlaşılmasına rağmen zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
c)Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.