Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8497 Esas 2020/2754 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8497
Karar No: 2020/2754
Karar Tarihi: 25.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8497 Esas 2020/2754 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklar dolandırıcılık suçundan beraat etti. Dosya, katılanlar ve vekilleri tarafından temyiz edildi. Mahkeme kararında, sanıkların döviz bürosunda birikimlerini işletmeleri için katılanlara söz verdikleri ancak daha sonra birikimleri iade etmedikleri iddia edildiği belirtildi. Ancak savunma ve diğer deliller doğrultusunda, sanıkların suçun uzlaştırma işlemi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle karar bozuldu ve sanıkların hukuki durumunun uzlaştırma sonuçlarına göre değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi TCK'nın 155/2. maddesi ile 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi uyarınca suçun hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu belirtildi.

15. Ceza Dairesi 2018/8497 E. , 2020/2754 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dolandırıcılık suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler katılan ... ve ... vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlerin dayanağı olan CMK 223/2-a maddesinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilmesi mümkün olarak görülmüştür.
Sanık ...’nın, döviz bürosu işlettiği, sanıklar ... ve ..."ın aynı işyerinde vezne görevlisi olarak çalıştığı, katılanlara ellerindeki döviz ve diğer birikimlerini döviz bürosunda işletebileceklerini söyledikleri, katılanların döviz ve diğer birikimlerini aldıkları, daha sonra anlaştıkları şekilde iade etmedikleri, bu suretle haksız menfaat temin ettikleri iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamındaki diğer deliller doğrultusunda, sanıklara yüklenen eylemlerin, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.