14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2672 Karar No: 2019/12668 Karar Tarihi: 21.11.2019
Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2672 Esas 2019/12668 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum olan sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak, ilk derece mahkemesi hükmünü verirken sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususları göz önünde bulundurarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekti. Bu nedenle istinaf başvurusunun kabul edilmemesi, esastan reddedilmesi kararını verdi. Kanun maddesi açıklaması: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi, kefaletle serbest bırakılma hükümlerine yer verir. Maddede, tutuklama hallerinde mahkemece kefaletle serbest bırakma kararı verilebileceği, kefaletin şekli ve miktarının mahkemece takdir edileceği belirtilir.
14. Ceza Dairesi 2019/2672 E. , 2019/12668 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.11.2017 gün ve 2016/286 Esas, 2017/414 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; İlk derece mahkemesince hüküm kurulurken failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken, "sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri " şeklindeki, somut gerekçeye dayanmayan ve kanundaki ibarenin aynen tekrarıyla yetinilerek dosya içeriğine uygun düşmeyen yetersiz gerekçeyle anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 05.10.2018 gün ve 2018/1505 Esas, 2018/1097 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.