15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/8513 Karar No: 2020/2749 Karar Tarihi: 25.02.2020
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8513 Esas 2020/2749 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, ortağı ve yetkilisi olduğu bir şirket adına finansal kiralama sözleşmesi ile 28 adet çamaşır yıkama ve kurutma makinesi kiraladı. Ancak kira borcunu ödemediği için katılan şirket tarafından borcun ödenmesi için ihtarnamenin tebliğ edilmesine rağmen eşyaları iade etmedi. Sanık, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yargılandı ancak mahkeme tarafından beraat etti. Ancak katılan vekilinin ve sanık müdafinin temyiz itirazları sonucunda kararın bozulmasına karar verildi. Sanığın, 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu'nun 15., 17., 24., ve 25. maddelerine aykırı davranarak, kiralanan malların tesliminden hukuka aykırı olarak kaçındığı göz önüne alınarak cezalandırılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi için CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği vurgulandı. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması yapılmamıştır.
15. Ceza Dairesi 2018/8513 E. , 2020/2749 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Beraat
Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan beraatine ilişkin hüküm katılan vekili ve vekalet ücreti talebiyle sınırlı olarak sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın ortağı ve yetkilisi olduğu ... İnşaat Teks. Dekorasyon San. Ve Tic Ltd Şti adına katılan şirketten finansal kiralama sözleşmesi ile 28 adet çamaşır yıkama ve kurutma makinesi kiraladığı, sanığın kira borcunu ödememesi üzerine, katılan şirket tarafından sanığa 60 gün içerisinde borçlarını ödemesi, aksi takdirde finansal kiralama sözleşmesinin feshedileceği hususlarında gönderilen ihtarnamenin usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın kiralananı katılan şirkete teslim etmediği, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; Sanığın, 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu"nun 15., 17., 24., ve 25. maddeleri ile tanzim edilen finansal kiralama sözleşmesi"nde öngörülen "iade zorunluluğunu" yerine getirmeyerek, suça konu eşyaların ihbarnamenin tebliğini müteakip belirlenen süre içerisinde şirketin gösterdiği adrese iade etmediği, bunun için yasal bir gerekçe göstermediği ve kiralanan malların tesliminden hukuka aykırı olarak kaçındığı gözetilerek sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraatine hükmedilmesi, ayrıca sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Kabule göre de ; 1136 sayılı Kanun"un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanık ... lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.