Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4654 Esas 2019/4327 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4654
Karar No: 2019/4327
Karar Tarihi: 05.03.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4654 Esas 2019/4327 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, sanığın hakaret suçunu işlediğini ve cezanın kanunen uygulandığını belirtmiştir. Kararın tarihine, başvuru süresine ve temyiz edilebilir niteliğine dikkat çekilmiştir. Kanıtların ve iddia-savunmaların doğru bir şekilde sergilendiği ve vicdani kanaatin kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı ifade edilmiştir. Sanığın ileri sürdüğü nedenlerin ise yerinde görülmediği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Hakaret suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi tarafından düzenlenmektedir.

18. Ceza Dairesi 2018/4654 E. , 2019/4327 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun"a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 05/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.