Mahkeme : İZMİR 26. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığa yokluğunda verilen, İzmir 5. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 13/05/2011 tarih, 2010/965 esas ve 2011/919 karar sayılı kararı ile 09/09/2008 tarihli kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde satın almak suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, sanığın yakalama emri ile savunmasının alındığı 24/04/2011 tarihinde beyan ettiği ".../ İzmir" adresi yerine sanığın 09/09/2008 tarihinde kollukta alınan ifadesinde beyan ettiği "1416 Sokak No: 86 Kahramanlar/ İzmir" adresine tebliğe çıkarıldığı ve tebligatın iade edilmesi üzerine ise ".../2 Kahramanlar/ İzmir" adresine çıkarılan tebligatın adres kısmının çizilerek el ile "..." yazılıp muhtara tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de; 7201 sayılı Kanun"un 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres esas alınarak, 7201 sayılı Kanun"un 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği, muhatabın en son beyan ettiği adresine yapılmayan tebligatın usulsüz olduğu ve 13/05/2011 tarihli kararın kesinleşmediği buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki değerden yoksun olduğu anlaşıldığından, sanığın 14/05/2015 tarihli temyiz dilekçesinin İzmir 5. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 13/05/2011 tarih, 2010/965 esas ve 2011/919 karar sayılı hükmün açıklanılmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, aynı maddenin 12. fıkrasına göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 23/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.