Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4146 Esas 2019/11603 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4146
Karar No: 2019/11603
Karar Tarihi: 27.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4146 Esas 2019/11603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçu ve yaralama suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verdi. Sanık hakkında verilen hapis cezasında Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal edilmesi dikkate alındı. Temyiz incelemesinde yaralama suçundan verilen cezanın orantılılık ilkesine aykırı olarak fazla tayin edildiği ve TCK'nin 53. maddesindeki iptal edilen ibareler nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kararın ilgili kanun maddeleri şunlardır: 6136 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 87/3. maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı ilamı, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/4146 E. , 2019/11603 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezası yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelmesinde;
a) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla 1/2 oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin (2.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak cezadan (1/3) oranında artırım yapılması, suretiyle fazla ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.