Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/2219 Esas 2007/2792 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2007/2219
Karar No: 2007/2792

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/2219 Esas 2007/2792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 1. Aile Mahkemesi tarafından verilen ve boşanma kararının tanınması ve velayet/nafaka konularındaki isteklerin reddedildiği hükmün temyiz edilmesi sonucu, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından bozulduğu belirtilmiştir. Mahkeme, boşanma kararının nüfusa işlendiğini ve evlilik birliğinin sona erdiğini kabul etmiştir. Ancak, davacının yabancı mahkeme kararının tenfizini değil tanınmasını istemiştir. Bu sebeple velayet/nafaka konusunda açılan davaların da reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Medeni Kanunun 38. maddesi atıfta bulunulmuştur.
Medeni Kanunun 38. maddesi: Yabancı mahkeme kararlarının tenfiz davası olarak tanınması.

2. Hukuk Dairesi 2007/2219 E. , 2007/2792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ       :İstanbul 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ        : 10.10.2006
NUMARASI                             :251-658
TEMYİZ EDEN       :Davalı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Tarafların Karaman Asliye Hukuk Mahkemesinin 1997/442 esas, 1998/51 karar sayılı ilamıyla boşandıkları bu boşanma kararının nüfusa işlendiği, ve taraflar arasındaki evlilik birliğinin bu şekilde sona erdiği anlaşılmaktadır. Davacı, yabancı mahkemenin verdiği boşanma hükmünün  tanınmasındaki hukuki yararını kanıtlayamamış bulunmasına göre boşanmanın tanınması isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
2-Davacının velayet ve nafaka konusundaki tanıma isteğine gelince;
Bu istemlerin icrai niteliklerinden dolayı tanıma değil "tenfiz" davasına (M.Ö.H.U.M. mad.38) konu olacağıda açıktır. Davacı yabancı mahkeme kararının tenfizini değil tanınmasını istemiştir. Bu nedenle davacının velayet ve nafaka konusundaki davasının da reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün 1. ve 2. bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.02.2007 Pzt.