4. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/946 Karar No: 2018/5960 Karar Tarihi: 08.10.2018
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/946 Esas 2018/5960 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2018/946 E. , 2018/5960 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/01/2014 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile dâhili davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildi. Temyiz harcı eksikliğinin giderilmesi için dosyanın mahalline geri çevrilmesi sonucunda eksikliğin giderildiği anlaşıldı. Tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre dâhili davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2) Davacının diğer temyiz itirazının incelenmesinde; Dava, alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve dâhili davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece hüküm fıkrasının (6) nolu bendinde evvelce verilen görevsizlik kararı nedeniyle dâhili davalılar lehine ayrıca vekalet ücretine hükmedilmiştir. 01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2 maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder" biçiminde düzenleme yapılmıştır. Yukarıdaki kanuni düzenleme gereğince, görevsizlik kararı usule ilişkin nihai kararlardan olmakla birlikte davayı sona erdirmediğinden, hüküm kısmında yargılama giderlerine ilişkin bir karar verilmesine gerek bulunmamaktadır. Ancak başka mahkemede davaya devam edilmeyecekse, görevsizlik kararını veren mahkeme dosya üzerinden talep üzerine vekalet ücretine hükmeder. Bu düzenleme, davaya başka mahkemede devam edilmesi halinde iki kez vekalet ücretine hükmedileceği anlamına gelmemektedir. Şu halde, eldeki davada davaya asliye hukuk mahkemesinde devam edilmekle, mahkemece alacağın kabul ve reddedilen miktarları için taraflar lehine vekalet ücretine hükmedilmişken, hüküm fıkrasının (6) nolu bendinde evvelce verilen görevsizlik kararı bakımından ayrıca vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (6) nolu bendinin silinmesine, dâhili davalıların tüm davacının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın davacı yararına düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalılara yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna 08/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.