Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16308 Esas 2019/14218 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16308
Karar No: 2019/14218
Karar Tarihi: 26.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16308 Esas 2019/14218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı garson işçi, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği gerekçesiyle ihbar tazminatı, ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatili ücretlerinin ödenmesi için davalı işverene dava açmıştır. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı işveren tarafından temyiz edilen karar, Yargıtay tarafından bozulmuştur. Temyiz edilen kararın bozulma sebebi ise, davacı tanıklarının beyanları dışında söz konusu çalışmaların varlığını ispata elverişli delil bulunmaması sebebiyle fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri taleplerinin reddedilmesi gerektiği, ancak kabul edilmesinin hata olduğudur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu Madde 9, 10, 17, 18, 19, 20, 22, 24, 25, 26, 27
- Türk Borçlar Kanunu Madde 107, 113

22. Hukuk Dairesi 2016/16308 E. , 2019/14218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 11.04.2013-22.11.2013 tarihleri arasında garson olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini belirterek ihbar tazminatı ile ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, Mahkemece, davacı tanıklarının beyanlarına itibarla, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dinlenen davacı tanıklarından ... işyeri çalışanı olmadığından bu kişinin işyerindeki çalışma düzenini bilmesi beklenemez. Diğer davacı tanığı ..."in ise davalı işverene karşı dava açmış olması sebebiyle husumeti bulunmakta olup, salt husumetli tanığın beyanıyla sonuca gidilmesi de mümkün değildir. Bu duruma göre, dosya kapsamında işyeri çalışanı olmayan davacı tanığı ... ile işverenle husumetli durumda bulunan davacı tanığı ..."in beyanları dışında söz konusu çalışmaların varlığını ispata elverişli delil bulunmadığından, usulünce kanıtlanamaması sebebiyle fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine yönelik taleplerin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.